Любіш сваё - зразумей і чужое. Любіш чужое - шануй і сваё. Вітаем Вас на паэтычнай старонцы Іны Севярын. Сайт створаны ў межах Нацыянальнага Паэтычнага Парталу. Памяць Зоські Верас - выдатнай дзеячкі Гарадзеншчыны, удзельніцы гарадзенскага гуртка беларускай моладзі ды проста чалавека, які усё жыццё жыў беларускай ідэяй, ушанавалі 4 кастрычніка ў Гарадзенскай выставачнай зале. Анёл з васільковымі вачыма, які трымае белыя рамонкі ў руках.

Contacto de la piel o de la herida con agua de inundación. Imágenes de la inundación en Nashville. Ha ocurrido un error; probablemente el feed está caído. Inténtalo de nuevo más tarde. Ha ocurrido un error; probablemente el feed está caído. Inténtalo de nuevo más tarde. Tennessee Hispanic Chamber of Commerce.

Не ведаю чаму, але мяне. Мой любы верш яшчэ са школы. Няужо вы да сих пор не. Неяк збітыя фразы - гэта. Дзякуй, Павал, за чысьцiню. Што ні кажы, а верш Петруся. Вітаем Вас на сайце беларускай паэзіі.

Нет тебя, осталось только имя. Поделитесь своими мыслями, письмами, стихами. Стихи, грустные стихи о любви. Вот кажется, как это просто - взять и написать красивое стихотворение. И, конечно же, о любви. Ведь любовь так часто врывается в нашу жизнь. И не менее часто покидает ее, уступая место следующей. И пишем мы стихи о любви и про любовь. Они просто рвутся наружу! Неужели все так плохо? Обман и кто в нем виноват.

Ð Ð Ñ Ð Ð Ñ Ð ÐµÐºÑ Ñ. Ð Ñ Ñ Ð ÐµÑ Ñ Ð ÐµÐ Ð Ñ Ðµ Ñ Ð Ð Ñ Ñ. Ð Ð Ð Ð Ð Ñ Ð Ñ ÐµÑ ÐºÐ Ðµ Ñ Ñ Ð Ñ Ð. Ð ÐµÐ Ñ Ñ ÐºÐµ. Ð Ñ Ð Ð ÐÑ ÐºÐµ. Ð Ñ Ð Ð Ð Ñ Ð Ñ Ñ ÐµÐ Ñ. Ð Ð Ð Ñ ÐÐ Ð Ð Ñ Ð ÐÑ? Ð Ð Ñ ÐµÐ Ð Ñ Ð Ð Ñ Ñ Ð Ñ Ð Ð. Ð Ð Ñ ÐеРРРе ÐºÐ Ð Ð ÐµÐ Ñ Ð Ñ Ð Ð.

Тут Вы можаце пазнаёміцца з маімі вершамі, наведаць блог і пачытаць апошнія творы. Я не паэтка, я толькі вучуся. Спадзяюся, што расту і колькасць вершаў-недарэкаў будзе паступова змяншацца. А ці былі яны размовы. Ад любві да нянавісці крок. Ды я без хлеба н.

Как часто правда кажется неправдоподной, подумал он. Под сенью девушек в цвету. Хата за маладымі зялёнымі клёнамі была ўлетку такая ўтульная. Хата за маладымі зялёнымі клёнамі была ўлетку такая ўтульная і па-свойму прыгожая. Цяпер жа ледзь пазнаў яе здалася голай, сіратліва ўбогай, хоць клёны выраслі. Але цяпер ад іх мала хараства. Ці не могуць раптам здацца такімі ж голымі і ўбогімі пачуцці? Возле кинотеат.